"Hoi! Ik ben Antonia, ik ben 21 jaar oud en ik kwam bij Timulazu in juli 2020 dankzij de hulp van de kinderbescherming. 

Toen ik op sollicitatiegesprek kwam was het wel moeilijk aan het begin, ik was erg verlegen en ik kende niemand. Maar, terwijl ik daar was leerde ik Ramona kennen, we kletsten veel en we raakten bevriend. Na een tijdje werd het allemaal wel beter en was ik gewend aan de mensen en de plek. Wat ik trouwens niet zo tof vond was dat we tijdens de lunch ook de groenten op moesten eten. 😅

Ik heb veel geleerd bij Timulazu. Ik genoot er van om te schilderen met meneer Misi in de appartementen en om bij de productie-tijd te zijn waar ik geleerd heb te naaien op de naaimachine. Na tijdje kwam ook Corina in het project en we werden goeie vrienden. Ik vond onze excursies altijd leuk, vooral toen we de berg Scaunul Domnului op gingen. Vorig jaar gingen we op kamp en zag ik de zee voor het eerst in mijn leven. Toen ik bij Timulazu was liep ik ook stage bij een supermarkt wat ik erg leuk vond, de schappen vullen en orderenen. 

Ik heb geleerd hoe ik een baan kan behouden, in een huurappartament kan wonen en hoe ik moet vechten voor de betere toekomst. Al deze dingen zijn me gelukt door de hulp van de leiding bij Timulazu. Toen ik op mezelf ging wonen vond ik dat wel even wennen, het was moeilijk dat alles anders weer was en dat ik niet meer dagelijks bij de stichting kwam. Ik ben meerdere keren van baan gewisseld, maar heb nu een fijne baan, makkelijk en rustig. Ik woon met Corina, mijn goede vriendin met wie ik zowel goede als slechte tijden heb meegemaakt. Volgens mij red ik me wel goed! Ik ben tevreden met mijn leven en verveel me niet snel. En, als de tijd rijp is zou ik ook nog graag een eigen familie willen."